نگاهی گذرا به باتری لیتیوم پلیمری و ساختار داخلی آنها
سابقه تولد باتری های لیتیوم پلیمر تحقیقات انجام شده بر روی لیتیوم و لیتیوم فلز در سال ۱۹۸۰ بر می گردد. این پژوهش ها چند سال بعد به تولید اولین سلول باتری لیتیوم پلیمری در سال ۱۹۹۱ منجر شد. الکترولیتی که درون باتری لیتیوم پلیمر وجود دارد بر خلاف باتری های لیتیوم یون حالت جامد دارد و معمولاً این باطری ها از جنس گرافیت است. باتری های لیتیوم پلیمر نسبت به باتری های لیتیوم یون ضریب تخلیه بالاتری دارد و این این به معنای امکان تخلیه ولتاژ در هر ثانیه است.
در محصولات آسیب به خصوص کوادکوپتر ها نیاز به ولتاژ لحظه ای برای عملکرد های آنی در هنگام پرواز بسیار مهم است بنابراین از باتری های لیتیوم پلیمر برای کوادکوپتر ها استفاده می شود. هرچقدر کوادکوپتر کوچک تر و قدرت مانور آن بالاتر باشد باید ضریب تخلیه باتری که مورد استفاده قرار می گیرد بیشتر باشد، کوادکوپتر های FPV که ابعاد کوچک و سرعت بسیار بالایی دارند باتری هایی با ضریب تخلیه بالای ۷۵ استفاده میکنند.